Microplastics uit theezakjes: een zorgwekkend gezondheidsrisico
Een gewoon theezakje blijkt tijdens gebruik miljoenen microplastics vrij te geven. Deze piepkleine deeltjes kunnen door menselijke darmcellen worden opgenomen, wat mogelijk toegang biedt tot de bloedbaan en verdere verspreiding door het lichaam.
Theezakjes en microplastics
Voor veel mensen begint de dag met een kopje thee, maar onderzoek wijst uit dat dit vertrouwde ritueel onverwachte risico's met zich meebrengt. Wetenschappers ontdekten dat theezakjes van kunststof aanzienlijke hoeveelheden micro- en nanoplastics afgeven tijdens het zetten van thee. Voor het eerst is ook aangetoond dat deze minuscule deeltjes door menselijke darmcellen worden opgenomen.
De bron van vervuiling
Hoewel het probleem van plasticvervuiling al langer bekend is, groeit de bezorgdheid over de effecten van micro- en nanoplastics in ons lichaam. Deze deeltjes, afkomstig van onder meer voedselverpakkingen, kunnen ongemerkt ons systeem binnendringen, in de bloedbaan terechtkomen en zelfs de diepste delen van onze longen bereiken.
In een recente studie, gepubliceerd in Chemosphere, hebben onderzoekers bevestigd dat theezakjes een aanzienlijke bron van deze vervuiling kunnen zijn. Tijdens het zetten van thee komen grote hoeveelheden micro- en nanoplastics vrij.
De impact van verschillende materialen
De onderzochte theezakjes waren gemaakt van nylon-6, polypropyleen en cellulose. Het onderzoek toont aan dat polypropyleen de grootste vervuiler is, met een afgifte van maar liefst 1,2 miljard deeltjes per milliliter thee. Deze deeltjes hebben een gemiddelde grootte van 136,7 nanometer. Cellulose volgt met 135 miljoen deeltjes per milliliter, terwijl nylon-6 de minste deeltjes afgeeft: ongeveer 8,18 miljoen per milliliter.
Innovatieve onderzoeksmethoden
De onderzoekers maakten gebruik van geavanceerde technieken, zoals scanning-elektronenmicroscopie en infraroodspectroscopie, om de vrijgekomen deeltjes nauwkeurig te analyseren. “Dankzij deze methoden hebben we de eigenschappen van de vervuilende stoffen gedetailleerd in kaart gebracht,” legt onderzoeker Alba Garcia uit. Ze benadrukt dat dit onderzoek de basis legt voor verdere studies naar de gezondheidsrisico's.
Darmcellen en opname van plastic
Een belangrijke bevinding is dat menselijke darmcellen de micro- en nanoplastics daadwerkelijk kunnen opnemen. Tijdens experimenten werden de deeltjes gemarkeerd en in contact gebracht met verschillende soorten darmcellen. Slijmproducerende darmcellen namen de meeste deeltjes op, en sommige deeltjes bereikten zelfs de celkern, waar het genetisch materiaal zich bevindt. Dit benadrukt de rol van darmslijm in het opnameproces en onderstreept de noodzaak van vervolgonderzoek naar de gevolgen van langdurige blootstelling.
Gezondheidsimplicaties
De resultaten zijn zorgwekkend: via theezakjes kunnen grote hoeveelheden micro- en nanoplastics ons lichaam binnendringen. Deze deeltjes worden niet alleen door darmcellen opgenomen, maar kunnen ook in de bloedbaan terechtkomen en zich verder door het lichaam verspreiden. “Het is essentieel om normen te ontwikkelen om vervuiling door micro- en nanoplastics in voedselverpakkingen te meten en te reguleren,” benadrukken de onderzoekers. “Gezien het toenemende gebruik van plastic in voedselverpakkingen is het cruciaal om deze vervuiling te verminderen en de volksgezondheid te beschermen.”
Deze studie roept op tot bewustwording en actie om de impact van microplastics op onze gezondheid en ons milieu aan te pakken.
Reactie plaatsen
Reacties